Door Eric Sanders

Youp van ‘t Hek probeerde in 1999 met de mobiele telefoon te doen wat eerder met Buckler aan hem toegeschreven werd; door er in een conference flink op te schelden, het te laten verdwijnen. Nu is zijn invloed misschien niet gering, dit ging hem natuurlijk niet lukken. Sterker nog: tegenwoordig heeft bijna iedereen een mobiele telefoon. Ook in de damwereld hebben we daar mee te maken.

In het beginstadium kon je met zo’n mobieltje, toen nog GSM geheten, slechts bellen en een tekstberichtje sturen. Toen een substantieel aantal dammers zo’n ding bij zich had en er soms één afging tijdens een dampartij stelde de dambond hier regels voor op. Na één keer rinkelen volgde een waarschuwing, bij een tweede keer werd de partij verloren verklaard. Later werd dat nog aangescherpt: de arbiter waarschuwt voor aanvang en bij de eerste keer overgaan volgt al een nul. Bij (zomer)toernooien werd en wordt hier over het algemeen coulanter mee omgegaan. Bij sommige toernooien lost men het ludiek op door bij overgaande telefoons over te gaan op 5 euro boete. In Nijmegen hebben we nog nooit een sanctie op een rinkelende telefoon gegeven. Wat ons betreft is dat een arbitraire maatregel. Waarom wel de telefoon bestraffen, maar andere overlast, zoals fluisteren, kuchen, piepende schoenen, neus snuiten, gefrommel met boterhamzakjes, etc. niet? Als geluid bij voortduring of herhaling voor overlast zorgt, grijpen we in, maar dat is zelden nodig. We weten allemaal hoe klunzig dammers kunnen zijn. De telefoon uit of op stil zetten is voor veel dammers een ingewikkelde zaak. Dat kan een keer gebeuren.

Tegenwoordig zijn de mobiele telefoons krachtiger dan de computers uit de begintijd van de mobieltjes. Een beetje damapplicatie is beter dan menig dammer in de Jan Massinkhal. Niet om mensen op een idee te brengen, maar op het toilet zou men snel even de beste voortzetting kunnen opzoeken op de smartphone. Eénmaal hebben we in Nijmegen met een verdenking hiervan te maken gehad. Een speler haalde verrassend goede resultaten en er werd telkens een piepje uit zijn telefoon gehoord. Hem is toen gevraagd zijn mobiele telefoon uit te laten. Overigens gaf deze speler later een behoorlijk plausibele verklaring, waardoor misbruikt zo goed als uitgesloten kon worden. We hebben momenteel geen actief beleid om dergelijk zaken te voorkomen. Wie de boel wil belazeren, kan dat. We kunnen ons echter nauwelijks voorstellen dat dat een bevredigende damweek voor de valsspeler oplevert. Daarbij, wat kunnen we er aan doen? Iedereen fouilleren en alle telefoons innemen? Iemand de hele dag op het toilet laten posten en bij verdacht lang in het hokje blijven even controleren? We kunnen niet anders dan er vanuit gaan dat onze deelnemers de olympische gedachte aanhangen: meedoen is belangrijker dan winnen.